Última revisión
Dictamen de Consello Consultivo de Galicia 223 de 12 de julio de 2023
Relacionados:
Órgano: Consello Consultivo de Galicia
Fecha: 12/07/2023
Num. Resolución: 223
Cuestión
Proxecto de decreto
Resumen
Proxecto de decreto polo que se modifica o Decreto 157/2022, do 15 de setembro, polo que se establecen a ordenación e o currículo do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia.
Organismo:
Consellería de Cultura, Educación, Formación Profesional e Universidades (Xunta de Galicia)
Letrado:
López Paz
Propuesta:
Conclusion:
Favorable
Relator:
Fernández Vázquez
Contestacion
ANTECEDENTES
1.- Con data 26.6.2023 ten entrada neste organismo pola vía de urxencia (ao abeiro do disposto no artigo 24 da Lei 3/2014, do 24 de abril, do Consello
Consultivo de Galicia) un escrito do señor presidente da Xunta de Galicia, solicitando a emisión do preceptivo ditame sobre
o proxecto de decreto de referencia.
2.- No expediente administrativo consta:
Anteproxecto de decreto.
Acordo de inicio (1.3.2023).
Memoria xustificativa (10.4.2023).
Memoria económico-financeira abreviada (10.4.2023).
Táboa de vixencias (10.4.2023).
Certificado de consulta pública previa (20.3.2023).
Informe sobre as achegas na consulta previa (10.4.2023).
Informe do Servizo Técnico-Xurídico (13.4.2023).
Aprobación inicial (17.4.2023).
Proxecto de decreto.
Certificado da non recepción de suxestións no Portal de Transparencia e Goberno Aberto (12.5.2023)
Informe de impacto demográfico (10.4.2023).
Observacións á análise de impacto demográfico (26.4.2023).
Informe de sostibilidade (3.5.2023).
Informe impacto de xénero (4.5.2023).
Tramite audiencia a consellerías (20.4.2023) e alegacións remitidas (10.5.2023 e 16.5.2023).
Ditame do Consello Escolar de Galicia (5.6.2023).
Certificación (20.6.2023) e acta da Mesa Sectorial Docente non Universitaria (14.3.2023).
Certificación do Consello de Cooperación Bibliotecaria de Galicia (29.5.2023).
Informes da Dirección Xeral de Ordenación e Innovación Educativa (6.6.2023 e 8.6.2023).
Memorias (7.6.2023).
Informe da Asesoría Xurídica Xeral (13.6.2023).
Memoria da Dirección Xeral de Ordenación e Innovación Educativa (14.6.2023).
Informe da Secretaria Xeral Técnica (14.6.2023).
Proxecto de decreto que se remite ao Consello Consultivo.
3.- Os demais antecedentes dedúcense do contido do ditame.
CONSIDERACIÓNS
Primeira.- Competencia para a emisión do ditame.
O artigo 1 da Lei 3/2014, do 24 de abril, do Consello Consultivo de Galicia, configura a este órgano como o supremo órgano
consultivo da Xunta de Galicia e das administracións públicas da Comunidade Autónoma.
A competencia deste Consello Consultivo de Galicia para a emisión do ditame deriva da previsión contida nos artigos 12.c)
da Lei 3/2014, do 24 de abril, do Consello Consultivo de Galicia, e 15.1.a) do Regulamento de organización e funcionamento
do Consello Consultivo de Galicia, aprobado polo Decreto 91/2015, do 18 de xuño, cando establecen que este ditaminará preceptivamente
nos supostos de proxectos de regulamento de execución de leis autonómicas e de desenvolvemento de normas básicas do Estado
e, de ser o caso, de normas da Unión Europea, así como as súas modificacións.
A este respecto, no presente caso o proxecto de decreto sometido a ditame vén modificar o Decreto 157/2022, do 15 de setembro,
polo que se establecen a ordenación e o currículo do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia, norma regulamentaria de
desenvolvemento de normas básicas, concretamente da Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio, de educación (en diante LOE) (disposición
derradeira quinta), e do Real decreto 243/2022, do 5 de abril, polo que se establece a ordenación e as ensinanzas mínimas
do bacharelato.
Neste sentido, cómpre lembrar o criterio, xa reiteradamente sentado por este Consello Consultivo (entre outros, no CCG 85/2015
e no CCG 105/2017 ou no máis recente CCG 20/2021), consonte coa doutrina e a xurisprudencia, conforme co cal no caso de regulamentos
autonómicos que, sen intermediación dunha lei autonómica, desenvolven normativa estatal básica, como é o presente caso, dan
lugar a un suposto equivalente ao dos regulamentos executivos, coa diferenza, relevante, de que a técnica da lexislación básica
constitúe un suposto de vinculación negativa para a comunidade autónoma, de xeito que no exercicio da potestade regulamentaria,
a devandita lexislación básica supón un límite, e non, a diferenza da hipótese do regulamento executivo, un mandato. De aí
a posibilidade dunha regulación con criterios propios, que sexan manifestación da autonomía normativa da comunidade autónoma.
Segunda.- Procedemento de elaboración da norma.
Un aspecto fundamental da análise de legalidade que sobre o proxecto remitido debe realizar este Consello é o da verificación
do seu procedemento de tramitación, operando a súa corrección como condicionante esencial, non só do axuste do regulamento
ao principio de legalidade, senón tamén da habilitación do seu acerto e oportunidade.
Como se ten sinalado reiteradamente por este Consello Consultivo, na elaboración de disposicións de carácter xeral deben observarse
tanto as normas substantivas como as de carácter adxectivo que regulan a canle a través da cal se debe producir a actividade
normativa da Administración, xa que forman parte do ordenamento xurídico ao que se atopan sometidos os poderes públicos na
súa actuación (artigos 9.1 e 103.1 da Constitución española). Por conseguinte, a observancia do procedemento legalmente establecido
elévase ao rango de medio de garantía das disposicións administrativas, polo que a súa esixencia é tanto maior cando se trata
de emanar normas que se van inserir no ordenamento xurídico cunha vocación de permanencia e xeneralidade.
A este procedemento de elaboración normativa resúltanlle aplicables, en primeiro termo, as prescricións contidas nos artigos
129 e 133 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas (en diante, LPAC),
naqueles extremos que, conforme co disposto na STC 55/2018, do 24 de maio, teñen a condición de bases do réxime xurídico das
Administracións públicas, e que esencialmente se refiren á necesidade de axustar o exercicio da potestade regulamentaria aos
principios de boa regulación do artigo 129 así como á esixencia de realización dun trámite de consulta pública previa e ás
excepcións ao dito trámite contidas no primeiro parágrafo do artigo 133, número 4.
Do mesmo xeito, resulta de aplicación o disposto no capítulo II, do título II (artigos 40 e seguintes), da Lei 16/2010, do
17 de decembro, de organización e funcionamento da Administración xeral e do sector público autonómico de Galicia (en diante,
LOFAXGA), que regula o procedemento de elaboración das disposicións administrativas de carácter xeral. Cómpre sinalar que,
trala modificación operada no artigo 41 pola Lei 3/2018, do 26 de decembro, de medidas fiscais e administrativas, no dito
precepto incorporouse á LOFAXGA a regulación do trámite de consulta pública previa e das excepcións ao dito trámite.
Cómpre así mesmo indicar que a Lei 5/2021, do 2 de febreiro, de impulso demográfico de Galicia, introduciu un novo trámite
na fase intermedia do procedemento de elaboración de decretos mediante a adición dun número 9 no artigo 42 da LOFAXGA, que
esixe que todos os proxectos de decreto serán remitidos, xunto cunha análise do seu impacto demográfico, ao órgano de dirección
competente en materia de dinamización demográfica.
Continuando coa análise da normativa aplicable ao procedemento de elaboración de disposicións de carácter xeral, procede citar
o artigo 12 da Lei 15/2010, do 28 de decembro, de medidas fiscais e administrativas, que ordena elaborar unha memoria económica
financeira e solicitar un informe da dirección xeral competente en materia de orzamentos. No seu desenvolvemento ditouse a
Orde do 3.3.2011, pola que se establece o contido mínimo da memoria económico-financeira nos casos de iniciativas lexislativas
ou de aprobación de normas con rango regulamentario, plans ou programas de actuación.
Ademais, a Lei 1/2016, do 18 de xaneiro, de transparencia e bo goberno, no seu artigo 9.c), esixe a publicación na sede electrónica
ou páxina web da relación circunstanciada e motivada dos procedementos de elaboración de disposicións administrativas de carácter
xeral que estean en tramitación, a partir do intre no que se produza a aprobación do anteproxecto, indicando o seu obxecto
e estado de tramitación, así como a posibilidade que teñen as persoas de remitir suxestións e a forma de facelo. Na mesma
liña pronúnciase o artigo 41.5 da LOFAXGA.
E conforme co artigo 37.a) da Lei 14/2013, do 26 de decembro, de racionalización do sector público autonómico, en todas as
iniciativas normativas xustificarase a súa adecuación aos principios de necesidade, proporcionalidade, seguridade xurídica,
transparencia, accesibilidade, simplicidade e eficacia.
Xunto a estas disposicións será precisa a observancia, segundo cal sexa a materia concreta obxecto de regulación, do disposto
noutros textos normativos. Neste sentido, no presente caso é de aplicación, por unha banda, o artigo 9.1.a) da Lei 3/1986,
do 18 de decembro, de Consellos Escolares de Galicia, conforme co cal o Consello Escolar de Galicia debe ser consultado preceptivamente,
dentro do ámbito das súas competencias, sobre os proxectos de disposicións xerais de ámbito educativo que deban ser sometidos
á aprobación do Consello da Xunta de Galicia. E, por outra banda, o artigo 9.e) da Lei 5/2012, do 15 de xuño, de bibliotecas
de Galicia, prevé como función do Consello de Cooperación Bibliotecaria de Galicia a consistente en emitir informe preceptivo
sobre os proxectos de normas regulamentarias referidas ás bibliotecas.
Como ten sinalado tamén este Consello Consultivo (así, por exemplo, nos ditames CCG 421/2015, CCG 106/2017, CCG 116/2018 ou
CCG 20/2021), nos casos, como o presente, nos que foron consultados órganos colexiados representativos de intereses dos sectores
afectados, atendendo á súa composición e á representatividade do órgano, pode entenderse salvada formalmente a exteriorización
do proxecto. Na mesma liña, o artigo 42.3 da LOFAXGA prevé que o trámite de audiencia non será necesario se as organizacións
ou asociacións que agrupen ou representen aos grupos ou sectores da cidadanía afectados xa participasen no procedemento por
medio de informes ou consultas.
Sentado o anterior, no presente caso, unha vez contrastada a documentación remitida, cabe concluír que as esixencias de orde
procedemental foron cumpridas.
Terceira.- Marco normativo de referencia.
O artigo 149.1.1ª da Constitución española reserva ao Estado a competencia exclusiva sobre a regulación das condicións básicas
que garantan a igualdade de todos os españois no exercicio dos dereitos e no cumprimento dos deberes constitucionais. E o
artigo 149.1.30ª da Constitución española tamén atribúe ao Estado a competencia exclusiva para a regulación das condicións
de obtención, expedición e homologación de títulos académicos e profesionais e normas básicas para o desenvolvemento do artigo
27 da Constitución, co fin de garantir o cumprimento das obrigas dos poderes públicos nesta materia.
Conforme co artigo 31 do Estatuto de Autonomía de Galicia, aprobado pola Lei orgánica 1/1981, do 6 de abril, é da competencia
plena da Comunidade Autónoma galega a regulación e administración do ensino en toda a súa extensión, niveis e graos, modalidades
e especialidades, no ámbito das súas competencias, sen prexuízo do disposto no artigo 27 da Constitución e nas leis orgánicas
que, conforme co apartado 1 do artigo 81 desta, o desenvolven, das facultades que atribúe ao Estado o número 30 do apartado
1 do artigo 149 da Constitución, e da alta inspección necesaria para o seu cumprimento e garantía.
Neste marco competencial, e no que atinxe ao bacharelato, no ámbito estatal ha de partirse da LOE, a cal o inclúe dentro das
ensinanzas do sistema educativo (artigo 3.2.d)), conferíndolle a condición de ensinanza secundaria postobligatoria (artigo
3.4).
A LOE (artigo 6.1) define o currículo como o conxunto de obxectivos, competencias, contidos, métodos pedagóxicos e criterios
de avaliación de cada unha das ensinanzas reguladas na propia lei. Igualmente se fixa a súa orientación que será a de facilitar
o desenvolvemento educativo dos alumnos e alumnas, garantindo a súa formación integral, contribuíndo ao pleno desenvolvemento
da súa personalidade e preparándoos para o exercicio pleno dos dereitos humanos, dunha cidadanía activa e democrática na sociedade
actual.
Na distribución de atribucións en relación coa determinación do currículo, os números 3 e 5 do artigo 6 da propia LOE prevén
que:
?3. Co fin de asegurar unha formación común e garantir a validez dos títulos correspondentes, o Goberno, logo de consulta ás comunidades
autónomas, fixará, en relación cos obxectivos, competencias, contidos e criterios de avaliación, os aspectos básicos do currículo,
que constitúen as ensinanzas mínimas [?].
5. As administracións educativas establecerán o currículo das distintas ensinanzas reguladas na presente lei, do cal formarán
parte os aspectos básicos sinalados en números anteriores. Os centros docentes desenvolverán e completarán, se for o caso,
o currículo das diferentes etapas e ciclos no uso da súa autonomía [...]?.
En coherencia co disposto no artigo 6.3 parcialmente transcrito, o artigo 6bis.1.c) da LOE atribúe ao Goberno estatal a fixación
das ensinanzas mínimas a que se refire o dito artigo 6.
A LOE dedica ao bacharelato o capítulo IV do seu título I, integrado polos artigos 32 a 38.
O artigo 34.7 da LOE prevé que:
?Corresponde ás administracións educativas a ordenación das materias optativas. Os centros poderán facer propostas doutras
optativas propias, que requirirán a aprobación previa por parte da Administración educativa correspondente?.
A regulación das ensinanzas de bacharelato no ámbito das competencias estatais abordouse no Real decreto 243/2022, do 5 de
abril, polo que se establece a ordenación e as ensinanzas mínimas do bacharelato.
No ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia a regulación da etapa formativa do bacharelato foi desenvolvida polo Decreto 157/2022,
do 15 de setembro, polo que se establecen a ordenación e o currículo do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia. Este
concretou, entre outros aspectos, o deseño e a estrutura curricular do bacharelato de acordo co disposto na LOE, e no Real
decreto 243/2022, do 5 de abril, polo que se establecen a ordenación e as ensinanzas mínimas do bacharelato.
Dentro do decreto autonómico, o artigo 10 concretou a organización do primeiro curso indicando as materias comúns, as materias
obrigatorias e de opción, de cada unha das modalidades, dispoñendo ademais que todo o alumnado debe cursar unha materia optativa
en función da oferta dos centros docentes, de entre as que numera.
O artigo 11 estableceu de xeito correlativo a organización do segundo curso.
Neste contexto normativo, o proxecto de decreto que nos ocupa ten por obxecto, principal a modificación do decreto citado
nos artigo 10 e 11 establecendo a posibilidade de que a consellería competente en materia de educación amplíe a oferta de
optativas.
Ademais, a disposición final primeira do Real decreto 205/2023, do 28 de marzo, polo que se establecen medidas relativas á transición entre plans de estudos, como consecuencia da aplicación
da Lei orgánica 3/2020, do 29 de decembro, pola que se modifica a LOE, deu nova redacción a determinadas previsións do Real
decreto 243/2022, do 5 de abril, relativas á educación de persoas adultas e configuración curricular de base nas probas para
a obtención directa do título de bacharel, e que son obxecto de recepción a través das correlativas modificacións que se introducen
igualmente no Decreto 157/2022, do 15 de setembro, polo que se establecen a ordenación e o currículo do bacharelato na Comunidade
Autónoma de Galicia.
Cuarta.- Observacións de legalidade.
Non se formulan observacións de legalidade ao proxecto de decreto.
Quinta.- Observacións de mellora.
O proxecto de decreto sometido a ditame vén modificar os artigos 10 e 11 do Decreto 157/2022, do 15 de setembro, polo que
se establecen a ordenación e o currículo do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia.
A modificación que se pretende consiste en incorporar un novo apartado no que se habilita que a consellería con competencias
en materia de educación poida ampliar a oferta de materias optativas expresamente reguladas nos correspondentes apartados
dos propios artigos modificados e establecer o seu currículo.
Na medida na que esta previsión permitira á consellería competente en materia de educación establecer unha nova regulación
destas materias optativas o establecemento desta posibilidade debe cualificarse como unha habilitación regulamentaria. A este
respecto cómpre lembrar que consonte co establecido no artigo 37.1 da LOFAXGA correspóndelle á Xunta de Galicia a titularidade
e o exercicio da potestade regulamentaria da comunidade autónoma, e que o número dous do mesmo artigo dispón que as persoas
titulares das consellerías poden ditar disposicións administrativas de carácter xeral no relativo á organización e as materias
propias dos seus departamentos.
Parece claro que o apoderamento que o proxecto de decreto fai á consellería competente en materia de educación para ampliar
as materias optativas previstas no Decreto 157/2022, do 15 de setembro, e aprobar o seu currículo, implica unha habilitación
para modificar a regulación desta materia.
Como xa ten sinalado este Consello Consultivo, así o CCG 1410/2008 ou o máis recente CCG 74/2022, a atribución aos titulares
das consellerías desta potestade regulamentaria lonxe de supoñer un omnímodo recoñecemento da potestade regulamentaria, leva
aparellados os específicos límites da limitación de fins que corresponden aos departamentos administrativos. Así, sinalábase
no CCG 74/2022:
?Daquela, en principio, o ámbito material en que a potestade regulamentaria do conselleiro actúa é o da organización interna
dos servizos da súa Consellería -os aspectos ?domésticos?-, sen que a súa competencia normativa sexa intercambiable coa que
corresponde ao Consello da Xunta como superior órgano político da Comunidade Autónoma, que é o auténtico depositario da xenuína
potestade regulamentaria.
Nesta liña de argumentación pode invocarse o considerado na sentenza do Tribunal Supremo do 13.7.2007, rec. 4736/2003, no
que o órgano xurisdicional anulou dúas ordes da Consellería de Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia por
entender que a materia regulada excedía do ámbito propio do rango normativo empregado, sendo precisa a súa regulación a través
de decreto.
Dito o que precede, e como tamén se salientou no CCG 1410/2008, o certo é que a potestade normativa das persoas titulares
das consellerías tampouco se se ve cercenada automaticamente polo feito que unha determinada norma produza efectos máis alá
do funcionamento dos propios servizos da consellería. Se tal tivera sido a vontade do lexislador autonómico, existían, dende
logo, formulacións legais máis restritivas que a finalmente empregada, ?materias da súa consellería?, que non se reduce, dende
logo, aos aspectos estritamente organizativos ou de servizos, parámetros estes que o precepto legal non emprega, polo que
non poden ser utilizados como límites infranqueables da potestade normativa dos conselleiros sen forzar a interpretación do
precepto legal.
Certamente, as posicións da doutrina científica sobre o ámbito da potestade regulamentaria dos membros do executivo, ofrecen
un amplo espectro de solucións de moi variado signo e extensión no recoñecemento daquela potestade, e, tamén é certo, a doutrina
do Tribunal Supremo decántase, non sen modulacións, por unha interpretación restritiva daquela potestade. Neste sentido, pode
citarse a sentenza do Tribunal Supremo do 2.12.2015, rec. 3595/2013, que, analizando a potestade regulamentaria das persoas
titulares das consellerías do Principado de Asturias, aplicou ao caso os seguintes criterios sobre a potestade regulamentaria,
non orixinaria, das persoas titulares dos ministerios do Goberno da Nación:
?A los efectos de este primer motivo de casación la jurisprudencia de esta Sala es copiosa; valga así la cita de las Sentencias
dictadas en casación por esta Sala por la Sección Tercera de 30 de diciembre de 2004 (recurso 6195/2001), 20 de enero de 2005
(recurso 7178/2001), de 29 de enero y 3 de junio de 2015 (recursos 1122/2012 y 5592/2011, respectivamente); por esta Sección
Cuarta de 16 de diciembre de 2011 (recurso 2306/2009), de 1 de julio de 2014 (recurso 3211/2012); por la Sección Quinta de
4 de (recurso 6062/2010) o por la Sección Sexta de 30 de noviembre de 1996 (recurso 873/1993). Su contenido puede resumirse
en los siguientes términos:
1º La referencia a que los ministros ejercen su potestad reglamentaria respecto de las ?materias propias de su Departamento?,
sin duda es un reconocimiento de la potestad reglamentaria autoorganizativa o doméstica, pero por sí solo no supone una interdicción
de su potestad reglamentaria ad extra. Tal referencia no debe interpretarse referida exclusivamente a los aspectos internos
u organizativos, sino también el ámbito de su competencia material.
2º Esta ampliación del ámbito de tal potestad se ha justificado, por ejemplo, en el artículo 12.2.d) de la Ley 6/1997, de
14 de abril, de Organización y Funcionamiento de la Administración General del Estado en cuanto que determina el ejercicio
de la potestad reglamentaria de los ministros en los términos previstos en la legislación específica.
3º Es lícito que el Consejo de Ministros, al promulgar un reglamento, apodere al ministro para que en el ejercicio de su potestad
reglamentaria regule puntos concretos, accesorios, que no supongan una modificación o alteración sustantiva de aquél, y se
ciña ese reglamento ministerial al mero desarrollo objetivo y puntual de las normas reglamentarias en aspectos más estrictamente
técnicos y organizativos propios del sector funcional homogéneo que constituye cada Ministerio.
4º Lo que se ha venido censurando es un desarrollo per saltum, esto es, que un reglamento del Consejo de Ministros no contuviera
una regulación material reconocible como de desarrollo y ejecución de una ley; que se limitase a formular una remisión prácticamente
incondicionada al posterior y sucesivo desarrollo reglamentario a través de una Orden Ministerial de manera que fueran ésta
la que, de hecho, incorporasen la regulación material de desarrollo pues la realidad sería que ese desarrollo se habría hecho,
en lo que tiene de funcional y operativo, a través de las Órdenes Ministeriales.
5º Tal afirmación ha sido matizada en la Sentencia de esta Sección de 1 de julio de 2014 (recurso de casación 3211/2012).
No es el caso de autos, pero se deja constancia pues arroja luz sobre la cuestión litigiosa al afirmar que si bien lo normal
es que las llamadas que las leyes hacen para su desarrollo reglamentario se dirijan al Gobierno, no hay norma alguna que,
expresamente, lo exija siempre así, exigencia que no se encuentra ni en la Constitución ni en la Ley del Gobierno. Será inusual,
excepcional, pero no cabe negar tal posibilidad cuando la norma legal que hace la llamada al desarrollo reglamentario no se
dirige específicamente al Gobierno??.
Así as cousas, aplicando estes principios ao proxecto de decreto sometido a ditame non pode considerarse que o apoderamento
que se efectúa en favor da consellería competente en materia de educación para ampliar as materias optativas no bacharelato
sexa contraria ao ordenamento xurídico ao remitirse a normativa básica ás Administracións educativas.
Agora ben, este apoderamento deberá axustarse ás previsións establecidas para as habilitacións regulamentarias e, en concreto,
ao indicado nas directrices de técnica normativa aprobadas polo Consello da Xunta de Galicia o 30.10.2014, e publicadas por
resolución da Dirección Xeral da Asesoría Xurídica Xeral da Xunta de Galicia do 5.11.2014. A este respecto a directriz 44
?Disposicións derradeiras? sinala: ?As cláusulas de habilitación regulamentaria dirixiranse á persoa titular do órgano e delimitarán o ámbito material e, se procede,
os prazos e os principios e criterios que deberá conter o futuro desenvolvemento. Estas cláusulas deberán evitar ser xenéricas,
tratando de concretar, na medida do posible, os desenvolvementos regulamentarios futuros?.
Á vista desta directriz considérase conveniente concretar que o apoderamento para a aprobación de novas materias optativas
se efectúa á persoa titular da consellería competente en materia de educación, e non a consellería de xeito xenérico.
Igualmente considérase conveniente que o apoderamento concrete, na medida do posible, as circunstancias a ter en conta para
a ampliación destas materias.
Por outra parte, no primeiro parágrafo do preámbulo que precede ao texto articulado debe recollerse o nome do decreto de modo
completo, pois falta a mención final ?de Galicia?.
CONCLUSIÓN
Por todo o anteriormente exposto, o Pleno do Consello Consultivo de Galicia, por unanimidade dos seus membros, ditamina:
?Que o proxecto de decreto polo que se modifica o Decreto 157/2022, do 15 de setembro, polo que se establecen a ordenación
e o currículo do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia resulta consonte co ordenamento xurídico?.