Sentencia Civil Nº 150, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 0256/97 de 18 de Marzo de 1998

O demandado apelante principal alega un único motivo de discrepancia coa sentencia: que o contador non tiña facultades para proceder a face-la división material do piso que, dividido en dúas partes polo causante, legouse a cada un dos dous legatarios. Cómpre aquí deixar advertido que o legado do piso foi feito polos dous causantes, pat e nai dos litigantes, coa decidida vontade de non deíxar constituida  ha copropiedade. Para ese efecto, determinase que un será dono da metade física ao norte, e o outro, da outra metade física ao sur. Esa inequívoca vontade testamentaria ó mester enteira_la aínda co mandado no artigo 885 do Código civil: os legatarios non poden entrar por propia autoridade na posesi6n das causas. Daquela que o testamenteiro estaba obrigado a face_la entrega da causa, no estado que tiña ao tempo dos pasamentos dos causantes _artigo 883_, pero tal obriga non era posible sen denantes proceder á definición mterial do inmoble. Mesmo cando o devandito avalaría a tese da facultade exercida polo testamenteiro, pode ser citado como a doutrina legal lle recoñece, moi alén daquelas, a de poder partir verdadeiras comunidades como a de gananciais do causante co se cánxuxe e mesmo cando son dúas as comunidades das que formara parte o tal causante. No caso axuizado, nin existía copropiedade entre os legatarios nin o testamenteiro fai outra cousa que, interpretando a vontade tenítamentaria, detemína_lo contido da cousa legada. A adhesión feita pola parte demandante verbo do rexeitamento do derradeiro dos seus pedimentos tampouco non pode ser acollida. Non pode esquecerse que, no que atinxe aos actos previos á partición, non se acada proba ningunha da autoria da demandada nos actos de cegamento de sistemas de ventilación. Pero isto non é o pedido, polo que, malia térense citadas, entre os fundamentos xuridicos, as normas regulamentadoras da propiedade horizontal, o que si é pedido, non pode ser acollido.